Wycieczka ANGOLA – 11 dni z opcją przedłużenia o wodospady Kalandula (3 dni) | 7 afrykańskich plemion

Angolę odwiedzamy, gdyż jest jednym z najbardziej fascynujących krajów Afryki. Wyprawa ta bardzo różni się od standardowych wycieczek. Jest to wyjazd zorganizowany dla podróżników lubiących poznawać, doświadczać oraz dopasowywać się do specyficznych warunków afrykańskich. Będziemy podróżować po afrykańskich drogach i bezdrożach. Co otrzymamy w zamian? Naszym celem są afrykańskie plemiona i będzie ich aż siedem. Zobaczymy kobiety, noszące na głowach wymyślne fryzury z mieszanki ziół, czy krowiego łajna, ale też perełki kulturowo-historyczne i „ukryty skarb” Angoli, jakimi są jej afrykańskie krajobrazy.

Dotrzemy do miejsc rzadko odwiedzanych przez turystów. Będziemy tam, gdzie komercja jeszcze nie dotarła. Zobaczymy autentyczne życie, tak bardzo obce dla Europejczyka. Poznamy barwne plemiona i wioski dziwiąc się, że takie miejsca wciąż istnieją w XXI wieku. Z tam, gdzie 360 przeżyjesz przygodę, która pozostanie w Twojej pamięci.

Przed wyjazdem do Angoli należy mieć świadomość, że kraj jest ekstremalnie drogi i za stosunkowo dużą cenę, nie możemy liczyć na nadzwyczajne warunki noclegu i podróżowania. Jeżeli ktoś szuka luksusu, niech lepiej nie decyduje się na wyprawę do Angoli.

Dzień 1
PRZYLOT DO ANGOLI

Dzień przeznaczony na przelot (możliwy przelot z pilotem wyprawy, który zazwyczaj podróżuje z Polski; wylot z Warszawy może nastąpić dzień wcześniej). Właściwa wyprawa zaczyna się w Luandzie w Angoli. Pozostałe szczegóły dotyczące tej wyprawy, w tym zbiór informacji pomagający w przygotowaniu się do wyjazdu będą podane w Explore Book.

Przywitanie na lotnisku przez kierowcę lub lokalnego przewodnika, lub pilota wyprawy. Transfer do hotelu w Luandzie.

Przelot do Angoli kupuje uczestnik wyjazdu indywidualnie (po wcześniejszej konsultacji z organizatorem). Biuro może na życzenie pomóc w dokonaniu zakupu biletów lotniczych.

Nocleg w hotelu w Luandzie.

Dzień 2

LUANDA

Rozpoczynamy zwiedzanie stolicy Angoli: Luandy. Udajemy się do tzw. Żelaznego Pałacu, którego historia jest owiana tajemnicą. Uważa się, że został zbudowany w latach 90. XIX wieku we Francji i miał zostać umieszczony na Madagaskarze łodzią. Zamiast tego budynek wylądował na Wybrzeżu Szkieletów w Angoli po tym, jak statek, który go przewoził, został uziemiony przez osławiony Prąd Benguelski. Portugalscy władcy kolonii zajęli następnie statek wraz z całą jego zawartością, w tym z pałacem. Przejeżdżamy przez główne ulice i aleje stolicy dawnej kolonii portugalskiej. Zatrzymujemy się przy wybudowanym w XVII wieku kościele Nossa Senhora da Nazaré.

Wylot na południe Angoli, do Lubango. Przejazd do pensjonatu na nocleg.

Dzień 3

TUNDAVALA, PLEMIĘ MUMILA

Po śniadaniu wyruszamy na jeden z najładniejszych punktów widokowych w kraju: Tundavala. Określany w języku portugalskim Fenda da Tundavala (Szczelina Tundavala) jest położony na wysokości 2200 m n.p.m. Po nasyceniu się widokami udajemy się w stronę Chibia, które zamieszkuje plemię Mumila, zwane inaczej Mwila lub Mwela.

Słyną oni z trzymania się tradycyjnej afrykańskiej kultury, co przejawia się w stylowych fryzurach, oryginalnym sposobie zakładania strojów i specjalnym ozdabianiu ciała ozdobami (biżuterią). Kobiety pokrywają włosy czerwoną pastą zwaną oncula, która jest zrobiona z pokruszonego czerwonego kamienia. Nakładają również na włosy mieszankę oleju, pokruszonej kory drzewnej, suszonego krowiego łajna i ziół. Poza tym ozdabiają włosy koralikami, muszelkami kauri (prawdziwymi lub plastikowymi), a nawet suszonym jedzeniem. Warkocze, które wyglądają jak dredy, nazywane są nontombi i mają ściśle określone znaczenie. Kobiety lub dziewczęta mają zwykle cztery, lub sześć nontombi, ale kiedy mają tylko trzy, oznacza to, że ktoś zmarł w ich rodzinie.

Powrót na nocleg do Lubango.

Dzień 4

PLEMIĘ MUDIMBA

Mijamy po drodze duże jak na warunki Angoli miasto Cahama. Przy wjeździe wita nas pomnik upamiętniający bohaterską obronę Cahamy — ważnego punktu podczas południowoafrykańskiej wojny granicznej. Widzimy na pomniku flagę dalekiego kraju, który był zaangażowany w ten konflikt.

Plemię Mudimba (zwane również Dimba) zamieszkuje głównie okolice miasteczka Combelo. Uważa się, że kobiety tej społeczności tworzą najbardziej zróżnicowane i wymyślne fryzury.

Zamężne kobiety Dimba mają dwa różne style fryzur: styl „afro” – zwykle spotykany u starszych kobiet lub matek z dziećmi – i styl „trzech grzebieni”, mniej imponujący niż styl „afro”.

Dziewczęta Dimba noszą peruki z koralikami (czasami zakrywające twarz) podczas uroczystości weselnych, co oznacza, że mają już pierwszą miesiączkę, ale nie są jeszcze gotowe do małżeństwa. Dziewczyna będąca w trakcie „fico” – inicjacji – nosi pas z włókien roślinnych, który wskazuje, że wkrótce stanie się kobietą i będzie gotowa do wyjścia za mąż.

Ozdabiają fasady swoich domów geometrycznymi wzorami. Dominującymi kolorami tych rysunków są biel, czerń i czerwień; które pozyskują z glin znajdujących się w korytach rzek.

Kolacja w obozowisku i nocleg pod namiotami.

Dzień 5

PLEMIONA ANGOLI: TUA, HAKAONA, HIMBA

Po śniadaniu czeka nas wspaniały dzień spotkań z różnymi plemionami. To właśnie południe krańce Angoli są najbardziej zróżnicowane pod względem zamieszkiwanych społeczności w całej Angoli.

Wywodzące się z dawnych czasów plemię Tua (Batwa) przypomina San (Buszmenów), mimo że ich ubiór podobny jest do Himby. Mężczyźni i dzieci nadal ubierają się i ozdabiają w oryginalny sposób. Tua są animistami i wierzą w duchy natury. Dla nich drzewa, skały i rzeki mają duszę i mogą decydować o dobrych spotkaniach i polowaniach.

Społeczność Hakaona (Muhakaona) to głównie pasterze kóz i bydła, a ich liczba jest wyznacznikiem statusu społecznego. Znani są jako Czarna Himba i często opiekują się stadami Himby na znak społecznej uległości. Mężczyźni Hakaona są szanowanymi tradycyjnymi lekarzami, a kobiety są cenione jako doskonałe rzemieślniczki. Kobiety noszą efektowne nakrycia głowy wykonane z obornika, tłuszczu i ziół, a niektóre dolne zęby są usuwane, co jest symbolem piękna oraz świadczy o tym, że kobieta jest już dojrzała. Dominuje tu poligamia, a przeciętny mężczyzna Hakaona jest mężem dwóch żon jednocześnie.

Najbardziej rozpoznawalnym plemieniem jest Himba, które zamieszkuje tereny w okolicach rzeki Kunene, będącej świadkiem ważnych wydarzeń politycznych z 2 połowy XX wieku. Kobiety, słyną z pokrywania się pastą otjize, mieszanką tłuszczu maślanego i pigmentu w kolorze ochry. Służy ona do oczyszczania skóry z powodu niedoboru wody i ma chronić przed ekstremalnie gorącym i suchym klimatem. Mężczyźni Himba w ciekawy sposób podejmują gości – odwiedzającym przyjaciołom czy krewnym gospodarze mogą przydzielić na noc jedną ze swoich kobiet. Aby stać się przyjacielem Himba, trzeba podjąć wiele wyzwań…

W tym dniu przewidziany jest lunch i kolacja (w cenie wyprawy).

Nocleg w namiotach.

Dzień 6

BUSZMENI (PLEMIĘ SAN)

Ruszamy na spotkanie z Buszmenami, uważanych za pierwsze narody Afryki Południowej. Ludy San, znane również jako Buszmeni, są członkami różnych rdzennych grup łowców – zbieraczy. Ich gospodarka łowiecka i zbieracka oraz struktura społeczna pozostały praktycznie niezmienione przez dziesiątki tysięcy lat. Są zazwyczaj niskiego wzrostu i mają jasnożółtą skórę, która bardzo wcześnie się marszczy. Buszmeni mówią różnymi językami, z których wszystkie zawierają dźwięki „kliknięcia”. Unikalne kliknięcia używane w językach khoisan są zróżnicowane i złożone, z wieloma odmianami i zastosowaniami w różnych klanach i grupach.

Buszmenom od zawsze znanych było około 400-500 miejscowych roślin i ich zastosowania oraz miejsca, w których rosły – wiele z nich używa się w leczeniu tradycyjnymi sposobami. Zakres leczonych dolegliwości obejmuje rany, w tym ukąszenia węży, przeziębienia, bóle brzucha, zębów lub głowy czy biegunki, ale także infekcje, takie jak malaria.

Kolacja w obozowisku. Nocleg w namiotach.

Dzień 7

POWRÓT NA PÓŁNOC

Po śniadaniu czeka nas powrót do Lubango. Mijamy miejscowości i wsie, w których obserwujemy życie mieszkańców. Ta część Angoli należy do jednych z biedniejszych w kraju. Nie ma tu atrakcji, a jedyną rozrywką jest obserwacja przejeżdżających pojazdów…

Docieramy na nocleg w pensjonacie do Lubango. Czeka na nas prysznic i możemy odpocząć po trudach podróży…

Dzień 8

PLEMIĘ MUCUBAL

Dzisiejszym naszym celem jest zachód Angoli. Mamy do pokonania, położoną na wysokości ponad 1800 m n.p.m. przełęcz Serra de Leba. Legenda głosi, że przełęcz nosi imię portugalskiej kobiety, która zaprojektowała i zbudowała drogę i zmarła po jej obejrzeniu w dniu zakończenia budowy. Z trasy rozpościerają się piękne widoki i na pewno będziemy mieli okazję, by zatrzymać się na zdjęcia.

Jedziemy do Virey, której okolice zamieszkiwane są przez plemię Mucubal. Życie ich opiera się na hodowli bydła i rolnictwie, zachowują oni wiele ciekawych tradycji, w tym ostrzenie zębów. Dziewczynkom ostrzy się zęby górne i usuwa zęby dolne. Starsi przekonują dziewczęta, aby to zrobiły, mówiąc im, że zęby opuszczają usta każdej nocy, aby odwiedzić dziurę, w której ludzie wypróżniają się i wracają do ust pokrytych ekskrementami. Kobiety noszą również duże nakrycia głowy, zwane ompota. Wykonane są z wiklinowej ramy, pokrytej tkaniną i zawierającej zawiązane krowie ogony. Ozdobiona są koralikami, guzikami i muszelkami. Noszą również sznurek oyonduthi wokół piersi, który służy jako stanik, oraz liczne żelazne bransoletki i naramienniki.

Kolacja w obozowisku. Nocleg w namiotach.

Dzień 9

NAMIBE

Zajrzymy jeszcze na cmentarz plemienia Mucubal. W ich kulturze wysoko ceniony jest kult nadprzyrodzony i przodków. Ich groby są ozdobione dużą liczbą rogów bydlęcych, symbolizujących bydło posiadane za życia, a oni często noszą talizmany i amulety, aby odpędzić niebezpieczeństwo lub nieszczęście.

Krajobraz zmienia się na pustynny.

Po drodze poszukamy również welwiczji – przedziwnej rośliny, o której Karol Darwin miał powiedzieć: „Oto odpowiedź świata roślin na dziobaka!”

Liście welwiczji mogą żyć nawet kilkaset lat, roślina nigdy ich nie zrzuca. Niektóre źródła podają nawet o tym, że welwiczja może żyć 1500 lat!

Docieramy nad wybrzeże Oceanu Atlantyckiego do Namibe (Moçâmedes), sporego miasta, powstał jako mała wioska zamieszkana przez myśliwych, rybaków, pasterzy i innych rzemieślników.

Nocleg w pensjonacie.

Dzień 10

PRZELOT DO LUANDY

Wylatujemy do Luandy.

Nocleg w hotelu.

Dzień 11

WYLOT Z LUANDY

Transfer na lotnisko. Powrót do Polski następuje zgodnie z zakupionymi biletami i może mieć miejsce dzień później.

OPCJA: PRZEDŁUŻENIE O WODOSPADY KALANDULA (3 DNI)

Wyprawa do Kalandula, najpiękniejszych wodospadów Angoli. Znajdujące się nieco ponad 400 km od stolicy mające kształt podkowy wodospady, mają 410 metrów szerokości i 105 metrów wysokości. Cud natury znajduje się w lesie deszczowym w pięknej okolicy. Wycieczka daje też możliwość poznania obszarów znajdujących się po drodze do wodospadów.

UWAGA! Kolejność zwiedzania może ulec korekcie z przyczyn logistycznych.

Przedłużenie o wodospady Kalandula organizowane jest na zamówienie (przy minimum 4 osobach polski pilot wyprawy jedzie z grupą). Cena na zapytanie.

KLIMAT. KIEDY JECHAĆ DO ANGOLI?

Angola znajduje się w różnych strefach klimatycznych. Luanda i okolice charakteryzują się klimatem wilgotnym, natomiast południe kraju to strefa klimatyczna zwrotnikowa wybitnie sucha. Na pogodę ma również wpływ Prąd Benguelski, który powoduje, że w pasie od północy na południe kraju na przestrzeni 50 -100 km powstają masy zimnego powietrza, które wypychają deszczowe chmury w głąb lądu. Dlatego też np. w okolicach Namibe na południu kraju rzadko występują opady deszczu przez cały rok.

Pora deszczowa trwa zazwyczaj od listopada do kwietnia i wówczas mamy najgorętsze dni. Temperatura w porze suchej, tj. od maja do października wynosi od 23°C do 27°C w ciągu dnia i spada do ok. 15°C nad ranem. Zmienia się ona wraz z przebywaniem na danej wysokości. Na naszej trasie najwyżej jesteśmy w Lubango przebywając na wysokościach między 1800 m a 2200 m n.p.m. Wówczas temperatura spada o kilka stopni.