Wyprawa do Sudanu Południowego | 8 dni

Wycieczki Sudan Południowy przenoszą nas w miejsce, do którego nie trafia wielu podróżników. Sudan Południowy powstał w 2011 roku po długiej wojnie domowej. Sudan, który był największym państwem Afryki, ostatecznie się podzielił. Ten młody kraj jeszcze do niedawna targany był konfliktami i walkami, a teraz z trudem staje na nogi i przywraca jako taką normalność. Życie w Sudanie Południowym nie jest łatwe, ludzie borykają się z podstawowymi problemami zdobycia pożywienia, a nawet czystej wody. Po uzyskaniu niepodległości poziom życia niemal się nie poprawił pomimo obecności i pomocy wielu międzynarodowych organizacji. Nieliczni się bogacą i następuje ogromne rozwarstwienie społeczeństwa. Wyprawy do Sudanu Południowego są nieliczne i cieszymy się, że do niej dołączasz. To nie tylko ciekawe podróżnicze doświadczenie, ale też realna pomoc biednej społeczności tego państwa.

Sudan Południowy jest ciekawy przede wszystkim ze względu na zamieszkujące kraj plemiona. Przez ostatnie wieki nic nie zmusiło tutejszych ludzi do zmiany trybu życia. Egzystują blisko natury, są hodowcami i rolnikami, a podczas wojny byli wojownikami, którzy zamiast dzid wzięli do ręki AK-47. Będziemy mieszkać bardzo blisko tych plemion, porozmawiamy z nimi, sfotografujemy. Te chwile dobrze zapamiętacie, a mamy zamiar poznać bliżej aż cztery nadzwyczaj ciekawe plemiona Sudanu Południowego.

Podczas wyprawy do Sudanu Południowego, oprócz nielicznych hoteli, zaplanowane są noclegi w namiotach. Każdy ma wygodny własny namiot dwuosobowy, ale przeznaczony dla jednej osoby. Jeśli pragniecie spędzać noce w towarzystwie swojej drugiej połówki, nie ma nic prostszego. Śpicie w jednym z nich, a w drugim urządzicie sobie magazyn na swoje rzeczy. Namioty są wyposażone w materace, koce i poduszki. Ze względu na bardzo ciepłe noce, koce nie są potrzebne, natomiast znakomity pomysłem jest swój tzw. kokon. Nie martwcie się zresztą teraz o to, każdemu wyślemy Explore Book z dokładną listą przedmiotów do zabrania na wyprawę do Sudanu Południowego. Namiot rozkłada i składa lokalna ekipa, która również przyrządza nam posiłki. Wprawdzie istnieją miejsca z łazienkami (rodzaj kempingów), ale będziemy też nocować na dziko i korzystać z naturalnej łazienki pod gołym niebem.

Sudan Południowy to nie jest kraj na zwykłe wycieczki. Wiele sytuacji i miejsc może nas zaszokować. Ze względu na nasze bezpieczeństwo przez cały czas będzie z nami przewodnik będący w dobrych stosunkach z władzami młodego państwa. Załatwi wszelkie zezwolenia, pomoże spełnić różne inne biurokratyczne wymagania, które są nieodłącznym elementem wyprawy po Sudanie Południowym. Na wyprawę do Sudanu Południowego musimy zabrać ze sobą duży bagaż…cierpliwości.

Dzień 1

PRZYLOT DO SUDANU POŁUDNIOWEGO

Dzień przeznaczony na przelot (możliwy przelot z pilotem wyprawy, który podróżuje z Polski; wylot z Warszawy może nastąpić dzień wcześniej). Właściwa wyprawa zaczyna się w Dżubie w Sudanie Południowym. Szczegóły dotyczące miejsca zbiórki będą podane w Explore Book, w którym znajdziesz wszystkie niezbędne informacje dotyczące przygotowania do wyprawy.

Przywitanie na lotnisku przez kierowcę lub lokalnego przewodnika, lub pilota wyprawy. Transfer do hotelu w Dżubie.

Przelot do Sudanu Południowego kupuje uczestnik wyjazdu indywidualnie (po wcześniejszej konsultacji z organizatorem). Biuro może na życzenie pomóc w dokonaniu zakupu biletów lotniczych.

Sudan Południowy to najmłodsze państwo przyjęte do ONZ, a Dżuba jest najmłodszą stolicą świata. Miasto status stolicy uzyskało w 2011 roku wraz z powstaniem państwa. Tego dnia musimy udać się do odpowiedniego urzędu, by otrzymać stosowne dokumenty związane z naszą podróżą. W Sudanie Południowym nie są to proste procedury, ale z pomocą naszego przewodnika i drobnych prezentów powinniśmy wszystko szybko załatwić. Oczekując na wymagane i obite pieczątkami „permity” będziemy omawiać plany na najbliższe, pełne atrakcji i wrażeń dni.

Wieczorem czas na piwo! Znalezienie zimnego piwa w Dżubie nie jest żadnym problemem. Odróżnia to Sudan Południowy od północnego, jak pamiętają ci, którzy byli z nami w tym kraju.

Nocleg w hotelu w Dżubie.

Dzień 2

LOT DO KAPOETA, PLEMIĘ TOPOSA

Ten dzień przyniesie nam wyzwanie w postaci skorzystania z południowosudańskich linii lotniczych. Polecimy na wschód kraju do miejscowości Kapoeta. Lot niewielkim, śmigłowym samolotem nad bezkresnymi sawannami jest sam w sobie atrakcją, podobnie jak lądowanie na szutrowym pasie startowym.  Kapoeta to niewielkie miasto leżące w prowincji Wschodnia Ekwatoria przy drodze biegnącej do Kenii. Osada posiada pełen kolorytu targ, poczujemy, że jesteśmy w prawdziwej Afryce.

Jedziemy do plemienia Toposa, żyjącego w rejonie rzeki Singaita, nad którą leży Kapoeta. Toposa to plemię pokrewne kenijskiemu Turkana, mówią bardzo podobnym językiem. Od wieków zajmują się wypasem bydła, ale też zasłynęli jako znakomici wojownicy. Od setek lat wzbudzali strach w sąsiednich plemionach, które często najeżdżali. Toposa walczyli też w ostatnich latach podczas wojny domowej. Do dzisiaj w ich posiadaniu znajduje się niejeden AK-47, z którym czasem chętnie pozują do zdjęć. Odwiedzimy wioski plemienia i spędzimy czas z tymi ludźmi, poznając ich zwyczaje. Toposa budują okrągłe chaty, ale mężczyźni potrafią wędrować wraz ze swymi stadami na znaczne odległości daleko od swoich wsi. Toposa zachowali wiele tradycji, elementów dawnego ubioru, a część z nich kultywuje tradycyjne wierzenia. Toposa bardzo wcześnie uczą chłopców zajmować się bydłem. Dziewczynki od najmłodszych lat są przyuczane do opiekowania się domami i ludźmi starszymi. Wieczorami lubią gromadzić się, tańczyć i śpiewać. Najważniejsze decyzje starszyzna omawia wcześnie rano tuż przed świtem.  Dla nas szokujące wydają się skaryfikacje ciała, które dla Toposa są ważnymi ozdobami. Zobaczymy blizny układające się w regularne wzory. To jedno z najciekawszych plemion Afryki.

W Kapoeta nocujemy na przyzwoitym campie, gdzie nawet mamy do dyspozycji łazienki z bieżącą wodą!

Dzień 3

KIMATONG HILLS – PLEMIĘ LARIM (BOYA)

Naszymi autami 4×4 przemieszczamy się kilkadziesiąt kilometrów na wschód w rejon Kimatong Hills. To teren działania plemienia Larim (Boya). Doświadczymy kolejnych bliskich spotkań z fascynującym plemieniem żyjącym na trasie naszej podróży. Wioski Boya znajdziemy często u stóp wzgórz, czy pod wielkimi formacjami skalnymi. Ludzie ci do dzisiaj zajmują się myślistwem, choć obecnie w Sudanie Południowym zwierzyna nie jest liczna. Pomimo tego można zobaczyć nawet małe dzieci kształtujące umiejętności łowieckie przy pomocy prostych łuków. Boya budują ciekawe wsie, lubią ozdabiać swoje okrągłe chatki. Prawdopodobnie wzorując się na plemieniu Toposa dokonują skaryfikacji na twarzach lub tułowiach. Aby ozdabiać, twarze przekuwają wargi i nosy. Boya potrafią pięknie się ubierać, wykorzystując skórę zwierząt i ozdoby. Gdy mąż umrze, kobieta boya należy do jego najbliższego krewnego, który ma się nią dalej opiekować. A tych i innych zwyczajach będziemy opowiadać podczas spotkań z plemieniem. Nocleg w namiotach na dziko na sawannie w rejonie Kimatong Hills.

Dzień 4

GÓRY IMATONG, PLEMIĘ LOTUKO

Offroad po bezdrożach Sudanu Południowego. Dzień jest wyzwaniem dla aut i dla nas samych ze względu na brak dróg. Ambitnym celem tego dnia jest odległy obszar gór Imatong z najwyższym szczytem Mount Kinyeti (3187 m n.p.m.). Znajdziemy się na obszarze lokalnego królestwa plemienia Lotuko, którym włada kapłan – monarcha. Lotuko wyznają kult przodków, świętych miejsc. Jest duże prawdopodobieństwo, że trafimy przed oblicze samego króla. Górski klimat przynosi wytchnienie od upałów, a sceneria zachwyca. Lotuko używając motyk, uprawiają ogrody, które są dopełnieniem hodowli i myślistwa. Ciekawy zwyczaj wiąże się z zawieraniem związków. Chłopak Lotuko, gdy chce pobrać się z dziewczyną, aranżuje porwanie. Dopiero potem prosi rodziców o zgodę na ślub. Kolejny dzień w namiotach w rejonie gór Imatong.

Dzień 5

EKWATORIA WSCHODNIA – POWRÓT DO DŻUBY

Po wyjeździe z Królestwa Ilieu, jak nazywają swoje tereny ludzie Lotuko, czeka nas kilka godzin jazdy do Torit. To mieścina, która jest stolicą prowincji Ekwatoria Wschodnia. Torit to przyczółek cywilizacji – są tu sklepy, targ, szpital, bar i kościół. Torit jest ważnym miejscem dla niepodległości Sudanu Południowego. Garnizon w mieście zbuntował się przeciwko rządowi w Chartumie i tutaj zaczęła się sudańska wojna domowa.

Przyjazd do Dżuby. Nie jest to stolica, jaką ktokolwiek wcześniej widział. Ciągnące się po horyzont byle jakie budynki, toczące się na ulicy życie, pył… Tylko nieliczne budynki w metropolii wyglądają przyzwoicie – Pałac Prezydencki, katedra i kilkanaście innych. Dżuba została założona nad Nilem w latach dwudziestych XIX wieku przez greckich kupców. Nil jednak nie płynie przez środek miasta, a raczej go opływa. Znajduje się tu jedyny w kraju most na Nilu, który bywa bardzo zatłoczony. Odpoczynek i ciepły prysznic poprawią samopoczucie.

Dzień 6

DŻUBA I PLEMIĘ MUNDARI

Ponownie opuszczamy Dżubę i zmierzamy na terytoria plemienia Mundari, żyjące na północ od Dżuby. Nie jest to długa podróż, do przejechania mamy około stu kilometrów. Ludzie Mundari wędrują, ale zwykle nie są na tyle daleko, byśmy nie dojechali do nich w ciągu kilku godzin. Nasze samochody 4×4 dowiozą nas w rejon pobytu pół wędrownego plemienia. Popołudnie i wieczór spędzimy już z Mundari, zawierając pierwsze znajomości z kobietami i mężczyznami plemienia. Moment przed zachodem słońca to idealny czas na robienie najlepszych zdjęć. Mundari z łagodnymi twarzami wysmarowanymi popiołem są bardzo fotogeniczni. Nocleg w namiotach „na dziko”.

Dzień 7

PLEMIĘ MUNDARI

Od wczesnego rana, spędzamy czas z plemieniem. Życie Mundari jest niezwykłe. Ludzie ci jak nikt inny są związani ze swoim bydłem, które jest dla nich dosłownie wszystkim. Bydło dostarcza im pożywienia, mleka, świadczy o statusie społecznym. Nic dziwnego, że Mundari dosłownie żyją z bydłem, co dla nas może być szokujące. Mężczyźni Mundari mieli też opinię dobrych wojowników. Poranek u Mundari to okres wzmożonej aktywności – czynności związanych z doglądaniem zwierząt, różnymi obrzędami. Dzieci krzątają się i zbierają krowie łajno, które po wysuszeniu będzie znakomitym opałem. Poranek to czas wyprowadzania bydła na pastwiska. Szokuje nas ubóstwo, brak udogodnień, nieobecność szkół, lekarzy. Potrafimy jednak dostrzec pozytywne aspekty ich życia. Poszanowanie tradycji, harmonia z naturą i swoisty spokój ducha. Po lunchu i sjeście zaczniemy naszą podróż powrotną do Dżuby. Tam czeka już na nas pokój z klimatyzacją, łazienką i ciepłą wodą w kranie…

Dzień 8

WYLOT Z DŻUBY

Ostatni dzień wyprawy do Sudanu Południowego. Przejazd na lotnisko i wylot z Dżuby. Powrót do Polski następuje zgodnie z zakupionymi biletami i może mieć miejsce dzień później.

UWAGA! Kolejność zwiedzania może ulec korekcie z przyczyn logistycznych.

KLIMAT. KIEDY JECHAĆ DO SUDANU POŁUDNIOWEGO?

W Sudanie Południowym występuje klimat podrównikowy suchy i wilgotny. W ciągu dnia temperatura sięga ok. 28-32°C, a nocami spada do ok. 15°C w górach, a w stolicy, w Dżubie do ok. 23°C. Najcieplejszymi miesiącami są luty i marzec, a najchłodniejsze to lipiec i sierpień. Najwięcej opadów deszczu notuje się w okresie naszego lata, a najlepsze miesiące na wyjazd do Sudanu Południowego to okres od października do marca.